Voor het spelen van machtspelletjes hoef je je niet te schamen.
Wie machteloos in het leven staat, heeft eigenlijk geen leven. Zonder iets van controle, macht en beïnvloeding kom je nergens en kun je niets bijdragen. Want anderen spelen het spel sowieso.
Macht is onontkoombaar
Zelfs mensen die zichzelf als onmachtig presenteren, hebben invloed door hun onmacht. Denk aan onderhandelaars die zeggen: “Ik kan u niets bieden, mijn achterban geeft hier geen toestemming voor.”
Ook bij het bestellen van eten in een restaurant oefen je macht uit. Weliswaar op een vriendelijke manier, maar dat is vooral om te verzachten dat de bediening in feite geen keuze heeft.
Ze moet doen wat jij vraagt
Hoe bewust je bent van je eigen machtspelletjes is een ander verhaal. Weinig mensen zijn er openlijk trots op een manipulator te zijn. Of een controlfreak, of een heerser.
Dus houden we onze ‘wil tot macht’ verborgen voor anderen, en vaak ook voor onszelf. Dan hoor je jezelf zeggen: “Ik doe niet aan machtspelletjes, als man ben ik gewoon van nature besluitvaardig.”
Dat brengt ons bij het punt van dit stukje. Ik wil je een tool aanbieden waarmee je een bewustere, en daarmee net iets betere, speler kunt worden.
Mijn mansplaining
In de aanloop naar MANSPLAINING: THE MANUAL hebben Joris Luyendijk en ik deze zomer onderzoek gedaan naar onze eigen mansplaining. Dat was een beetje gênant, maar ook heel interessant. Want mansplaining blijkt een soort machtspel dat je vaak onbewust speelt. En door dit lichte, simpele onderzoekje, hebben we nu meer zicht op onze eigen speelstijl.
[STUUR DEZE MINI-ENQUETE NAAR JE DIRECTE OMGEVING]
Beste,
Zou je de twee onderstaande vragen voor me willen beantwoorden?
(1) Herinner je je een moment, waar je zelf bij was, dat je dacht: “Nu is [eigen naam] aan het mansplainen”? Zo ja; wat gebeurde er?
(2) Over mijn persoonlijke stijl van mansplainen; welke van de onderstaande aspecten komen denk je het sterkst naar voren als ik mansplain?
- ongevraagd en ongewenst advies
- onderwerp uitleggen dat de ander goed kent
- zelfingenomen en neerbuigende toon
- kennis van de ander in twijfel trekken
- spreken met arrogantie, te veel zelfvertrouwen, of hardnekkigheid
- iets onjuist uitleggen
Dit artikel kwam tot stand met dank aan de volgende bronnen:
- Verborgen Agenda’s, van Jeffrey Wijnberg
- ‘Well, actually’: investigating mansplaining in the modern workplace, published by Cambridge University Press
Ben je slecht in politiek, maar moet je er wel wat mee? Schaam je je soms voor je eigen pogingen in die richting? Zoek je naar een vorm van powerplay die bij je past? Je kunt je hier aanmelden voor een telefonisch visiegesprek (30 minuten, vrijblijvend).