Heb je een visie en wil je die ook uitvoeren? Goed om te weten: jouw omgeving waardeert je om andere kwaliteiten dan je denkt.
Ambitieuze professionals voelen zich aangetrokken tot veeleisende omgevingen. Plekken waar je wordt uitgedaagd, omringd door getalenteerde collega’s, en waar er serieus wat op het spel staat.
Een veeleisende omgeving is ook een soort club. Niet iedereen kan erbij. Dat geeft een goed gevoel. Die exclusiviteit zegt iets over jezelf, het is een erkenning van kwaliteit. Maar dat zorgt soms ook voor verwarring. Want welke kwaliteit wordt er precies erkend?
Dit is hoe je het zelf ziet: “Er is hier veel te doen. Ik ben goed in vernieuwing. Ik zit op mijn plek.” En dat is waar. Je hoort thuis in die veeleisende omgeving. Alleen, soms pas je er om andere redenen dan je zelf denkt.
Denk maar eens aan de momenten waarop je gaat staan voor wat je gelooft. Dat je met goede argumenten gaat knokken voor waar het heen moet. Dan komt er weerstand. Het is zelfs zo dat de weerstand vaak alleen maar toeneemt, naarmate je je verhaal verder aanscherpt en verbetert.
Enerzijds geldt: dit is normaal. Weerstand hoort bij verandering. Maar hoe vaker je dat meemaakt, hoe meer je denkt: “WTF? Als ze mijn ideeën niet willen, waarom ben ik hier dan? Wat doe ik bij deze club?”
Een jurist vertelde me laatst: “Vroeger dacht ik dat cliënten mij kozen vanwege mijn bijzondere kwaliteiten. Tegenwoordig vraag ik me af: ‘Welk zwakke punt is belangrijk voor ze?’”
De jurist zag zijn kundigheid als strafpleiter als grootste kracht, maar begreep inmiddels dat bepaalde – wat scherper aan de wind varende – cliënten hem uitkozen op zijn loyale vriendelijkheid. Ze rekenden daardoor op een minder kritische houding van zijn kant.
De verwarring ontstaat door een misverstand over kwaliteiten. Collega’s willen vaak iets van jou, wat voor jezelf heel gewoon is. En andersom is dat ook zo. Een verfrissende gedachte: anderen waarderen je om zaken waar je zelf niet trots op bent.
Je omgeving heeft een eigen agenda en eigen behoeftes. Het is een markt van vraag en aanbod. Kijk eens met die bril op naar je doorsnee eigenschappen of zogenaamde zwakke punten. Dat kunnen ook kwaliteiten zijn waar mensen juist om zitten te springen.
Wat te doen met die weerstand tegen jouw visie? Vooruitgang begint bij de realisatie dat dit geen afwijzing is van wie je bent. De organisatie vraagt wat ze nu nodig heeft, niet wat ze zou moete vragen om het straks te redden.
Vervolgens kun je een besluit nemen. Het besluit om te gaan onderzoeken hoe jij je impact vergroot. Want ook als er niet om jouw visie wordt gevraagd, kun je toch de toekomst realiseren die jou voor ogen staat.
Ambitieuze professionals voelen zich aangetrokken tot veeleisende omgevingen. Plekken waar je wordt uitgedaagd, omringd door getalenteerde collega’s, en waar er serieus wat op het spel staat.
Een veeleisende omgeving is ook een soort club. Niet iedereen kan erbij. Dat geeft een goed gevoel. Die exclusiviteit zegt iets over jezelf, het is een erkenning van kwaliteit. Maar dat zorgt soms ook voor verwarring. Want welke kwaliteit wordt er precies erkend?
Dit is hoe je het zelf ziet: “Er is hier veel te doen. Ik ben goed in vernieuwing. Ik zit op mijn plek.” En dat is waar. Je hoort thuis in die veeleisende omgeving. Alleen, soms pas je er om andere redenen dan je zelf denkt.
Denk maar eens aan de momenten waarop je gaat staan voor wat je gelooft. Dat je met goede argumenten gaat knokken voor waar het heen moet. Dan komt er weerstand. Het is zelfs zo dat de weerstand vaak alleen maar toeneemt, naarmate je je verhaal verder aanscherpt en verbetert.
Enerzijds geldt: dit is normaal. Weerstand hoort bij verandering. Maar hoe vaker je dat meemaakt, hoe meer je denkt: “WTF? Als ze mijn ideeën niet willen, waarom ben ik hier dan? Wat doe ik bij deze club?”
Een jurist vertelde me laatst: “Vroeger dacht ik dat cliënten mij kozen vanwege mijn bijzondere kwaliteiten. Tegenwoordig vraag ik me af: ‘Welk zwakke punt is belangrijk voor ze?’”
De jurist zag zijn kundigheid als strafpleiter als grootste kracht, maar begreep inmiddels dat bepaalde – wat scherper aan de wind varende – cliënten hem uitkozen op zijn loyale vriendelijkheid. Ze rekenden daardoor op een minder kritische houding van zijn kant.
De verwarring ontstaat door een misverstand over kwaliteiten. Collega’s willen vaak iets van jou, wat voor jezelf heel gewoon is. En andersom is dat ook zo. Een verfrissende gedachte: anderen waarderen je om zaken waar je zelf niet trots op bent.
Je omgeving heeft een eigen agenda en eigen behoeftes. Het is een markt van vraag en aanbod. Kijk eens met die bril op naar je doorsnee eigenschappen of zogenaamde zwakke punten. Dat kunnen ook kwaliteiten zijn waar mensen juist om zitten te springen.
Wat te doen met die weerstand tegen jouw visie? Vooruitgang begint bij de realisatie dat dit geen afwijzing is van wie je bent. De organisatie vraagt wat ze nu nodig heeft, niet wat ze zou moete vragen om het straks te redden.
Vervolgens kun je een besluit nemen. Het besluit om te gaan onderzoeken hoe jij je impact vergroot. Want ook als er niet om jouw visie wordt gevraagd, kun je toch de toekomst realiseren die jou voor ogen staat.
Wil je meer doen met je visie, zonder de boel op scherp te zetten? Vraag je je af je meer kunt bereiken uit je huidige plek? Wil je een keer sparren daarover? Je kunt je hier aanmelden voor een telefonisch visiegesprek (30 minuten, vrijblijvend).
